Enfermidade de Kawasaki

A denominada Enfermidade de Kawasaki é unha inflamación das arterias do organismo. Ésta preséntase con máis frecuencia en Xapón, onde foi descuberta por primeira vez e en xeral afecta aos nenos menores de cinco anos.
Unha subida de febre alta, alcanzando  os 40ºC, e resistente, que dura sobre uns cinco días, é un signo deste trastorno. A febre pode durar hata dúas semanas e non desaparece con tratamentos normais como os coñecidos Paracetamol ou o Ibuprofeno.
Os nenos con esta enfermidade, teñen que acudir o máis rápido posible ao hospital para ser ingresados e poder darlle o tratamento; unha dose de Gammaglobulina intravenosa, con isto, o neno mellora a partir das 24 horas seguintes.

Colesterol

O colesterol é unha sustancia natural que está por todas as partes no noso corpo. Non se considera unha enfermidade senon que un problema. O corpo necesita unha determinada cantidade de colesterol para funcionar correctamente, polo que o exceso de colesterol no sangue pode quedar pegado ás paredes das arterias. Esto denomínase placa. Estas placas poden estreitar as arterias.

Os niveis de colesterol tenden a aumentar co paso do tempo, a idde, e non soen ter nin signos nin síntomas, pero se detecta cunha análise de sangue.

O colesterol pode provocar un ataque cardíaco, por unha acumulación da placa na arteria, a cal bloquea o fluxo sanguíneo e do oxíseno cara ó corazón,
Un do síntomas é a dor forte no brazo e do peito.

Nacemento Loto

No nacemento Loto, a forma máis extrema de non intervir, o cordón umbilical nin se corta nin se pinza. Se se intervén no sentido de que a placenta se lave, se seca, e se mantén envolta nun paño de algodón e dentro dunha bolsiña, cocida pola nai para este fin, cada vez se se desea e ao menos unha vez ao día a placenta sécase, uns din que é mellor con sales e outros con herbas secas no que se añaden aceites ou té. Tamén din que os embigos que non son pinzados cáense máis rápido ao tecer ao día.

Este nacemento é unha práctica en ascenso e ainda se surxe unha complexidae hixiénica, ofrece tamén aos pais uns días co bebé máis íntimos, tendo en conta que case nadie quere ver a un recén nacido unido á placenta.

Clonación

A clonación é a reprodución de elementos clónicos ou clons. Un clon é unha copia xenéticamente idéntica de calquera unidade miolóxica, xa sexa unha molécula, unha célula, un tecido, un animal ou pranta.
A palabra «clonación» significa «división ou aislamento».
Existen vario tipos de clonación:
A clonación de células illasas ou de tecidos, clonación de organismos (reprodución de organismos), por indución de divisións nun embrión ou por transferencia nuclear.

Tres momias exipcias e unha guanche da colección do Museo Arqueolóxico Nacional, foron sometidas a unhas resonancias magnéticas de vanguardia no Hospital Universitario Quirónsalud

de Madrid.
Este proxecto, está dentro dunha iniciativa pioneira en España para mellorar o coñecemento sobre a anatomía destas momias, así como para conseguuir máis información sobre o seu contexto histórico.

Pero con todo isto... Que é unha resonancia magnética?


Resonancia magnética

É un exame que utiliza imáns e ondas de radio potentes para crear imaxes do corpo. Estas imaxes denomñinande cortes e se poden imprimir ou mesmo deixalas no ordenador. Un exame destes, pode producir hasta centos de imaxes de alta calidade.

Non se pode comer nin beber unhas catro ou cinco horas antes.
Se unha persoa sofre claustrofobia, é moi recomendable acudir ao seu médico para que lle poida dar un medicamento para axudalo, ou mesmo recomendar unha resonancia magnética aberta, é dicir; que a máquina non estea tan cerca do corpo.
No medio do exame, tamén se pode ir se a persoa non se sinte a gusto, mesmo che dan un mando cun botón que indica que non podes. Nestes casos, haberá que volver de novo a intentalo outro día.
No exame, hai que permanecer quieto, porque un simple movemento produce unhas imaxes borrosas, de feito, xa che dan unha almohada para poder poñerte na mellor posición posible para aguantar o tempo que faga falta.

Álvaro

A medicina vai abanzando cada vez máis, xa que se tratan dunha ciencia moi ampla e que non a podemos coñecer por completo por que día a día se investigan novos descubrimentos para algún beneficio.
Un novo beneficio chega a España para Álvaro, que será o protagonista desde post.

Álvaro é un neno que non dou os seus primeiros pasos ao ano, nin ao segundo, nunca puido dalos, ata que apareceu por sorpresa unha presentación nos medios de comunicación; o exoesqueleto na sede do Consello Superior de Investigacións Científicas.

Un exeoesqueleto é unha máquina que leva posto unha persoa e un sistema de potencia de motores que proporciona polo menos parte da enerxía para o movemento dos membros. Esta máquina axuda amoverse ao seu portador e a realizar certo tipo de actividades.
Para Álvaro, como portador, xa poderá facer cousas él só como xogar ao fútbol, e sobre todo, andar.

"BACTERIA DO PESADELO"

Entrar nun hospital para recibir un tratamento e saír del sen ningún capaz de combatir á bacteria que nos afecta e nos causa a infección. Era o peor pesadelo de todas as comunidades científicas e acabe de suceder en USA. Unha muller de corenta anos convertiuse na primeira persoa portadora dunha bacteria resistente ao antiviótica máis (a colistina) a que se utiliza como último recurso para grandes urxencias de infeccións.
Esta paciente sufría infección de uriña. Pero a bacteria mutou e fíxose inmune aos fárcacos, polo que chegaron á conclusión de que canto máis se emplean con frecuencia os fármacos, tendrán menos efectos.

DETERMINANTES DA SAÚDE

Os determinantes sociais da saúde son as circunstancias nas que as persoas nacen, crecen, vive, traballas e envexecen. Esas circunstancias son o resultado da distribución do diñeiro, o poder e os recursos a nivel mundial, nacional e local, que depende a súa vez das políticas atopadas.

Os determinandes da saúde son: o sistema sanitario, o estilo de vida, o medioa ambiente e a bioloxía humana.
A nivel mundial, as persoas socialmente desfavorecids teñen menos acceso a os recursos sanitarios básicos e ao sistema de saúde. É así como enferman e morren con maior frecuencia ca aquelas que pertencen a grupos sociais máis privilexiados e todo isto foi aumentando a pessares de que antes non existiu un mundo con riqueza, os coñecementos e a sensibilidade e interés polos temas da saúda na actualidade.

A CIRURXÍA

A cirurxía é considerada o método máis antigo de curación.

Existen moitas razóns para someterse a unha cirurxía. Algunhas operacións poden aliviar ou previr a dor, outras poden disminuir un síntoma de algunha condición ou mellorar algunha función do corpo.
Algunhas cirurxías fanse para detectar un problema. Por exemplo, Un cirurxán pode facerlle unha biopsia, que consiste nunha extirpación do tecido para examinalo no microscopio. Eso sí, tamén hai cirurxías de corazón que lle poden salvar a vida a unha persoa.
Tamén existen unhas opecarións, que antes necesitaban grandes incisións (cortes do corpo), poden facerse con cortes moito máis pequenos e simples. Isto é o que lle chamamos cirurxía laparoscópica, na que os ciruxáns insertan un tubo delgado que leva unha cámara para poder ver e utilizan pequenas ferramentas para realizar a operación.
Pode haber complicacionós despois dunha cirurxía, incluíndo infeccións, sangrado excesivo, reaccións á anestesia ou lesiós accidentais. Case siempre implican algo de dor.

Os gregos considerabn que un médico era eficaz se era un bo cirurxán. Durante a Idade Media os éxitos da cirurxía situábana nun nnivel superior ao da medicina e tratábanse con éxito alguns progresos como as operacións das hernias, as limpezas de feridas... Utilizábanse intrumentos cirúrxicos deseñados polos árabes como bisturíes, agullas, serras, xeringas... Material que aínda hoxe en día se utiliza.
  

ERGOMETRÍA

A ergometría é unha proba que se realiza mediente o esforzo físico para poder estudar a resposta do funcionamento do miocardio, que é un músculo do corazón.
Esta proba consiste en rexistrar todas as correntes eléctricas que se forman no miocardio ao producirse contraccións musculares.
Cando se realiza o exercicio físico as células realizan más actividad metabólica e, se non teñen o suficiente aporte de oxíxeno, poden deixar de producir esas correntes ou alterarse. No rexistro dos electrodos é similar ao de un electrocardiograca (exame que verifica o estado des músculos e dos nervios), pero dura máis tempo e se observen cambios progresivos.

A persoa que está neste tipo de técnica de rexistro da actividade eléctrica, debe realizar exercicio durante toda a proba. Principalmente, utilízanse máquina parecidas ás que hai nos ximnasios como a bicicleta estática ou a cinta para correr.

Alimentos tranxénicos

Son alimentos que foron "creados" aplicando técnicas de inxenería xenética. Con estas técnicas utilízanse fragmentos de ADN que conteñen xenes específicos nos que se introducen mutacións e modificacións. Mediante esta técnica se aisla un xen do xenoma dun organismo doador, amplifícase ou modifícase nun laboratorio e posteriormente introdúcese no organismo orixinal o en un distinto xenerando un organismo transxénicos.

Un dos casos máis relevantes pola súa repercusión positiva para a saúde é a xeneración do chamado arroz dourado, cun alto contenido de vitamina A e que se destina a aquelas poblacións con déficit en esta vitamina debido a dietas moi restrinxidas en legumes, alimento de orixen animal e frutas, e donde a case exclusiva fonte de alimentos é o arroz.
Actualmente xa son varios países nos que a agricultura tranxénica é un feito con gran repercurión económica, que fai que parezca imparable para a súa dispersión.

Día da muller

Hoxe, como ben todos sabemos, é o día da muller, pois quería dedicar esté día para publicar fotos dalgunhas mulleres científicas máis importantes.


MARIE CURIE
Polaca, nacionalizada francesa física e química (1867-1934)
A primeira persoa en recibir os Premios Nobel e a única en facelo en dúas especialidades científicas; a física e a química.
Descubriu dous novos elementos químicos radioactivos (polonio e radio), desarrollou técticas para o aislamento de isótopos radioactivos e investigou o uso da radioactividade.






LISE MEITNER
Física sueca (1878-1969)
Descubriu a fusión nuclear.

ROSALIND FRANKLIN

Foi a autora dunha fotografía de difracción de raios X que revelou a estrutura da moléluca do ADN, máis coñecida como a famosa "Fotografía 51".

O alcohol ante o noso organismo

Hoxe en día unha persoa soe empezar a consumir alcohol cerca dos 13 anos. A esta idade non se sabe as consecuencias que pode traer xa que non existe unha madurez.
O alcoholo é unha droga legal de consumo máis común, aceptado na sociedade occidentais e é o ingredente tóxico das bebidas fermentadas e destiladas. Aféctalle ao sistema nervioso.
A xente que consume este tipo de drogas pode ser que teña algún problema familiar, sociais, olvidos e despistes, pérdida de control do consumo, perdidas de conciencia da realidade e negación.
Tamén cando se producen problemas como a tolerancia ou a abstinencia.
TOLERANCIA: é a necesidade de aumentar a cantidade de alcohol consumida, para lograr os mesmos efectos que se experimnentan antes de que o organismo entrase en contacto de forma repetitiva co alcohol. A tolerancia aparece por que o organismo habitúase é presenza do alcohol nos tecidos.
ABSTINENCIA: Refírese a unha reacción que se produce tanto no corpo coma na capacidade mental, cando se interrumpe ou disminúe o consumo.

Existen diferentes tipos de alcoholismo:
-A persoa que tan que beber tódolos días, aínda que non chegue á intoxicación.
-Hai persoas que beben intensamente durante unhas temporadas.
-As que teñen problemas para empezar a beber e a non poder parar, denomínanse dipsomaníacosa

CONSECUENCIAS
-Disminúe a actividade das neuronas do sistema nervioso.
-Ten efecto tóxico sobre o tecido do corazón, xa que altera o ritmo e a frecuencia das pulsacións, modifica as células da sangue e cambia a dilatación dos vasos sanguíneos.
-Altera a nutrición pola derucción das vitaminas, a disminución do azucre e o aumento do ácido úrico.
Produce alteracións gástricas intestinais, sobre o páncreas e as coñecidas hepetitis, cirrosis e hígado graso.
-Altere á conducta sexual pola perda da libido, produce a largo prazo atrofia muscular e debilidade progresiva, deteriodo da pel, aumento de colesterol...
- Especialmente ,e moi grave o Síndrome Alcohólico Fetal, xa que afecta aos reciéns nacidos, por que as nais foron consumindo cantidades excesivas de alcohol durantre o embarazo.





Como podedes ver nesta imaxe, o noso cerebro dánase a medida que unha persoa beba alcohol.

HIPOTENSIÓN ORTOSTÁTICA

Cando nos levantamos ou mesmo cando cambiamos a nosa posición, ás veces notamos un mareo, pois isto é un dos principais síntomas da hipotensión ortostática, hai xente que incluso se desmalla.
Outros síntomas inclúen unha visión borrosa, nauseas, desorientación o confusión, sentirse débil, fatiga, caerse e unha dor de peito. 

Pero isto, a que se debe?
Algunhas das causas polo que se produce son:
-O envellecemento (é máis común na xente maior).
-Hipovolemia (unha caía no volume de sangue), esta a poden causar certos medicamentos que se usan para tratar enfermidades do corazón.
-Deshidratación (un baixo volume de líquido no corpo).
-Inmobilidade (por exemplo, quedarse na cama durante un largo tempo)
-Embarazo.
-Enfermidades do corazón.
-Anemia (unha conta baixa de ferro)
-Enfermidade de Parkinson
-Enfermidades do sistema endocrino, incluíndo a diabetes e as enfermidades da tiroides.
-Iatrogénica: causada polos medicamentos que usaron para tratar a presión sanguínea alta.
-Outros medicamentos para a ansiedade ou a depresión...
-O tempo caluroso.

O teu móvil pode soster o sistema sanitario

As novas tecnoloxías axudan a mellorar a cooperación entre pacientes e personal sanitario con melloras nos resultados médicos e no coste dos tratamentos.

A finais dos 90, un grupo de médicos inventaron unha paciente que lles ía  servir de inspiración. Trátase de Esther, unha anciá cunha enfermidade crónica e problemas agudos puntuales, quen tivo que acudir a 36 servizos diferentes do sistema sanitario do seu país para poder recibir o tratamento necesario.
Para revolver o probleda da muller imaxinaria, os médicos crearon unha rede formada por máis de 7000 profesionais do sector sanitario que aplica as tecnoloxías da información para superar a fragmentación  e a falta de coordinación que sufriu Esther. Co sistema de Esther, recopilaron información para poder tratar a máis persoas co mesmo problema.

O proxecto Esther é un dos casos de éxitos aos que se miran nunha Europa onde a poboación de maior idade está incrementando sobre os seus sistemas sanitarios. As enferminades crónicas como a que sufría a anciá sueca, (diabetes, cancro...) están detrás do 77% das mulleres de Europa. Ademáis, dúas de cada tres persoas xubiladas no continente tendrán polo menos dúas dores crónicas, según a Organización Mundial da Saúde.


               
                                                                                             

                                                   

XEMELGOS e MELLIZOS

Moitos de nós cando vemos a irmáns prácticamente iguais pensamos nas palabras xemelgos e mellizos. Pero cómo podemos sabelo?

Existen dististas diferencias entre estes conceptos.

Os xemelgos parten da división dun mismo óvulo (fecundado por un só espermatozoide), sempre serán do mesmo sexo, son moi parecidos físicamente, sobretodo na infancia xa que compartes os mesmos xenes.

En canto aos mellizos parten de dous óvulos diferentes e dous espermatozoides, os irmáns terán diferente sexo e non se parecerán tanto, simplemente como calquera outros irmáns.

A xenética

A xenética é a área do estudo da bioloxía que busca comprender e explicar cómo se transmite a herdenza biolóxica de xeneración en xeneración.
O principal obxetivo do estuda da xenética son os xenes, os cales están formados por segmentos de ADN e ARN.

Xenes: Dominantes e recesivos.
Rasgos dominantes:
Cabelo oscuro e rizado e ollos marróns oscuros. En canto aos rasgos faciais, os lóbulos das orellas que se desprenden da cabeza tamén son una característica dominante, labios grosos e os olluelos.
Rasgos recesivos:
Cabelo claro, tanto louro, louro oscuro e vermello, os ollos tamén claros como azuis, verdes,mel... Os beizos son finos e o lóbulo la orella está pegado á cabeza.

GUASIMODO (Ganglión dorsal radiocarpiano)

22 de febrero de 2012.

-Madre, dóeme a muñeca.
-Daríaste algún golpe na escola, vótalle xeo.
-Non me dín ningún golpe.
-Se te sigue doendo, haberá que ir ao medico.

23 de febrero de 2012
-Qué tal a man?
-Fatal, mira, estame saindo algo raro, vamos ao médico.

7 de abril de 2014
Volveume a sair pero non me doe, só caando fago esforzo físico ao apollar.

4 de marzo de 2015
Tras faber unha radiografía e otra resonancia dispúseme a saber qué era o que realmente tiña.
O doutor non sabía moi ben do que se trataba, mostroume as fotos e observín que tiña unha mancha negra entre os tres tendóns da miña man esquerda.
-Esto se pode operar pero se é moi necesario. É por estética, ou te doe de verdade?
-Se me opero sería polas dúas opcións, non puedo facer isométricos nin nada polo estilo cando estou adestrando, e tampouco quero que me afecte ao modelaxe á hora de dar a coñecer algo ao público.
-Estaríamos falando de acumulación de grasa causada polo rozamento dos tendóns que foron formando unha pequena bolsa dentro.Produce un dor continuo ou molestia, que indica que o quiste está presionando un tendón ou unha articulación. En este caso é demasiado grande como para pinchalo e extraer o líquido por que xa se formou a bolsa, habería que sacar todo, o obxetivo da ciruxía é eliminar o orixen do quiste, e con moito coidado xa que está nunha zona bastante difícil, se facemos algo mal cos tendóns, poderíache quedar a man inmóbil para toda a vida.

8 de julio de 2015
Montei no coche sin preocupación a pesar de que era a miña primera operación.
Na sala tan só éramos seis persoas, era a única adolescente e todo o mundo me decía o típico de que aínda era moi pequena para estas cousas, aínda que non era nada malo.
Entrei en quirófano cando lle preguntei á enfermeira que estaba á miña carón si podría ver a operación, pero era demasiado tarde, as outras enfermeiras xa puxeron unha cortina branca cando a enfermeira dixo: "Sintoo, non podes vela, é moi desagradable".
Empezou a operación e podía ver as sombras a través da cortina branca. Notaba como me cortaban e como andaban na boneca. Tras a operación duns dez minutos, regresín a miña habitación correspondida para pasar a tarde.

18 de julio de 2015
Era o día no que tiña que facer a cura e falar ca doutora para que me recomendase algunhas cousas. Eran bastantes obvias, comprar crema e tapala con algunha tirita para que non lle dera o Sol e para que non quede a marca.